za dużo testosteronu u dziewczyny

wolnego testosteronu (T/SHBG) zmniejszały się stopniowo od 3. do 9. dekady życia. Częstość występowania deficytu testosteronu całkowitego w kolejnych dekadach, począw-szy od 50. roku życia, wynosiła odpowiednio 12, 19, 28 i 49%. Na podstawie wskaźnika testosteronu wolnego, hi-pogonadyzm rozpoznano u odpowiednio 9, 34, 68 i 91% Wydaje się, że dla agresji znaczenie mają lokalne stężenia testosteronu. Często w prasie powiela się błędne uproszczenia w rodzaju: „U mężczyzny, szczególnie młodego, produkującego dużo testosteronu dużo łatwiej wywołać wybuch agresji. Odpowiadają za to niewielkie, symetryczne struktury mózgu nazwane ciałami migdałowatymi. do jomat-synek może pić za dużo soku z wit.A (betakarotenem) ,ktory u chłopcow wzmaga wydzielanie testosteronu.Następną historią może być jakaś choroba autoimunologiczna,albo na przykład porfiria gdy się wystawi na słońce. Tłumaczenie hasła "testosteron" na polski . testosteron, Testosteron to najczęstsze tłumaczenia "testosteron" na polski. Przykładowe przetłumaczone zdanie: T se odnosi na testosteron, jedan od dvaju najvažnijih androgena u sustavima sisavaca. ↔ T oznacza testosteron, jeden z dwóch najważniejszych androgenów w układach ssaków. Czy mięta zmniejsza poziom testosteronu? Wpływ mięty na układ hormonalny Okazuje się, że mięta zielona wpływa na poziom hormonów LH i FSH, produkowanych przez przysadkę mózgową, które stymulują jajniki do określonej aktywności i zarządzają cyklem menstruacyjnym. Co więcej, mięta zielona obniża poziom testosteronu we krwi u nonton film mata batin 3 full movie lk21. Nadmiar androgenów u kobiet może powodować hiperandrogenizację, której przejawem może być porost włosów w miejscach typowych dla mężczyzn (hirsutyzm), jak i trądzik czy łojotok. Przy podejrzeniu, że pacjentka może mieć nadmiar androgenów, zdecydowanie konieczne jest udanie się do lekarza. Dlaczego to takie ważne i co może oznaczać nadmiar androgenów u kobiet? Tradycyjnie mówi się, że androgeny to męskie hormony płciowe, a estrogeny i progestageny są zaś kobiecymi hormonami płciowymi. Tak rzeczywiście jest i u przedstawicieli odmiennych płci dominują inne hormony płciowe, aczkolwiek jedno wymaga tutaj wyraźnego podkreślenia: u kobiet również są produkowane pewne ilości androgenów, w organizmach mężczyzn powstają zaś pewne ilości estrogenów i progestagenów. Spis treści: Androgeny u kobiet Objawy nadmiaru androgenów u kobiet Nadmiar androgenów u kobiet a PCOS Nadmiar androgenów u kobiet a guzy jajnika Nadmiar androgenów u kobiet a choroby nadnerczy Inne przyczyny nadmiaru androgenów Norma androgenów u kobiet Diagnostyka hiperandrogenizmu u kobiet Leczenie hiperandrogenizmu u kobiet Androgeny u kobiet Androgeny u kobiet produkowane są w jajnikach i w nadnerczach. Ich rola w przypadku tej płci nie została do końca odkryta – zauważono już jednak to, że androgeny u kobiet mają wpływ na tempo procesów kościotworzenia, zwiększają one masę mięśniową, a także wywierają wpływ na libido oraz na nastrój. Androgeny produkowane w kobiecym organizmie nie dają o sobie znać zasadniczo do momentu, dopóki nie jest w nim ich za dużo. Stan, kiedy u pacjentki produkowanych jest zbyt dużo męskich hormonów płciowych, określany jest mianem hiperandrogenemii, występowanie zaś przejawów nadmiaru androgenów u kobiet nazywane jest hiperandrogenizacją. Problem jest częstszy niż można by potencjalnie przypuszczać: szacuje się bowiem, że z nadmiarem androgenów może się zmagać 5 do nawet 15 proc. kobiet będących w wieku rozrodczym. Objawy nadmiaru androgenów u kobiet Jeżeli pacjentka zmaga się z hiperandrogenizacją, to zazwyczaj jest ona tego świadoma. Objawem nadmiaru androgenów u kobiet najczęściej jest bowiem hirsutyzm, czyli występowanie owłosienia w miejscach, w których typowo występuje ono u mężczyzn. O hirsutyzmie mówi się wtedy, gdy włosy pojawiają się u kobiety w obrębie twarzy, klatki piersiowej, brzucha czy wewnętrznych stron ud oraz pleców. Poza dodatkowym owłosieniem, będącym przyczyną skrępowania wielu kobiet z hiperandrogenizacją, nadmiar androgenów u kobiet może prowadzić do: łysienia typu męskiego (czyli tego, gdzie włosy wypadają z czubka głowy oraz ze skroni), trądziku, łojotoku, zmiany barwy głosu na niższą, zaburzeń miesiączkowania, problemów z zajściem w ciążę W przypadku, gdy u pacjentki dojdzie do bardzo wyraźnego nadmiaru androgenów, rozwijać się może u niej wirylizacja, polegająca na powiększeniu łechtaczki, wyraźnym obniżeniu tembru głosu oraz wykształceniu się umięśnienia typowego dla męskiej sylwetki. Hiperandrogenizm może prowadzić do wielu różnych problemów – co jednak może do być jego przyczyną? Czytaj: Objawy przed okresem - po czym poznać, że zbliża się miesiączka? Jakie są przyczyny spóźniania się okresu? Nadmiar androgenów u kobiet a PCOS Jedną z najczęstszych przyczyn hiperandrogenizacji jest zespół policystycznych jajników (PCOS). W przypadku tego schorzenia nadmierna produkcja androgenów zachodzi z kilku powodów. Dzieje się tak przez to, że zwiększone stężenia lutropiny (LH) pobudzają do syntezy androgenów komórki tekalne jajnika, oprócz tego insulina (której u pacjentek z PCOS wydzielane są nadmierne ilości) również stymuluje komórki jajnikowe do produkcji męskich hormonów płciowych. W przebiegu PCOS występuje wiele, poza hiperandrogenizacją, nieprawidłowości. U pacjentek pojawiać się mogą zaburzenia miesiączkowania, ale i nadwaga lub otyłość. Z chorobą związana jest insulinooporność, a także zaburzenia płodności. Nadmiar androgenów u kobiet a guzy jajnika Za tym, że za hiperandrogenizację odpowiada hormonalnie czynny guz jajnika, przemawiać może przede wszystkim to, że objawy nadmiaru androgenów postępują bardzo szybko. Czujność zawsze musi wzbudzić również to, gdy hiperandrogenizacja pojawia się u młodej (mającej 20-30 lat) kobiety, będącej po okresie dojrzewania płciowego. Guzy jajnika mogą doprowadzać do bardzo znaczącego zwiększenia ilości androgenów w kobiecym organizmie – w ich przypadku nierzadkie jest wystąpienie wspominanej wcześniej wirylizacji. Różne zmiany mają zdolność do produkcji męskich hormonów płciowych, jako ich przykłady można wymienić jądrzaka (nowotwór z komórek Sertolego i Leydiga), gruczolakoraka jajnika oraz guz Krukenberga. Czytaj: Czy możliwe jest zajście w ciążę podczas okresu? Plamienie zamiast okresu - kiedy kalendarz miesiączkowy płata figle Nadmiar androgenów u kobiet a choroby nadnerczy Przyczyną hiperandrogenizacji mogą być nie tylko choroby jajników, ale i choroby nadnerczy. Tutaj jako możliwe źródło nadmiaru androgenów można podać wrodzony przerost nadnerczy, ale i zmiany pojawiające się już w trakcie życia – takowymi może być guz nadnerczy (doprowadzający do wystąpienia zespołu Cushinga), jak i guz przysadki mózgowej produkujący nadmierne ilości ACTH, czyli kortykotropiny (wtedy rozwija się choroba Cushinga). Inne przyczyny nadmiaru androgenów u kobiet Nadmiar androgenów może być związany z innego jeszcze rodzaju problemami. Zdarza się, że hiperandrogenizacja pojawia się w związku z menopauzą. Taka możliwość może mieć miejsce szczególnie w początkowym okresie zakończenia miesiączkowania – spadają wtedy drastycznie stężenia estrogenów w żeńskim organizmie, przez co może dochodzić do ilościowej dominacji androgenów, skutkującej właśnie hiperandrogenizacją. Innymi problemami, które również mogą być powiązane z wystąpieniem nadmiaru androgenów u kobiet, są: akromegalia, hiperprolaktynemia (która może być skutkiem np. wystąpienia gruczolaka przysadki produkującego prolaktynę), nadczynność tarczycy Istnieje również możliwość, że hiperandrogenizacja będzie skutkiem przyjmowania pewnych leków. Tak może się dziać np. w przypadku kobiet przyjmujących danazol (środek ten bywa zalecany chorym na endometriozę) oraz przy stosowaniu środków zawierających progestageny (np. lewonorgestrel, który bywa jednym ze składników doustnych tabletek antykoncepcyjnych). Czytaj: Psychoza menstruacyjna - czy w ogóle istnieje? Czy ból jajników przed okresem powinien niepokoić? Norma androgenów u kobiet Przyczyny nadmiaru androgenów u kobiet mogą być naprawdę różne – może nimi być stosowanie leków, jak i nowotwór – w związku z czym nie ulega wątpliwości, że przy podejrzeniu tego problemu pacjentka zdecydowanie powinna odwiedzić lekarza. Pacjentki, które zmagają się z hirsutyzmem, przed wizytą u specjalisty powinny powstrzymać się od golenia włosów z nietypowych dla kobiet lokalizacji – lekarz musi mieć możliwość obejrzenia włosów po to, aby móc stwierdzić, czy rzeczywiście jest to hirsutyzm. Diagnostyka hiperandrogenizmu W diagnostyce nadmiaru androgenów u kobiet wykorzystywanych jest wiele różnych badań. Istotne jest zebranie wywiadu z pacjentką (w którym pytana jest ona o to, od kiedy występują u niej objawy hiperandrogenizmu czy też o to, czy jakaś inna kobieta w jej rodzinie miała podobne problemy), jak i przeprowadzenie badania ginekologicznego (szczególnie, jeżeli potencjalną przyczyną nadmiaru androgenów jest PCOS lub guz jajnika). Ważne jest wykonanie badań hormonalnych – oznaczane bywa chociażby stężenie wolnego testosteronu. Norma wolnego testosteronu u kobiet wynosi mniej niż 8,5 ng/ml. Samo jednak wykonanie tego badania nie umożliwi uzyskania odpowiedzi na pytanie, co doprowadziło do wystąpienia nadmiaru androgenów – do tego konieczne jest wykonanie innych badań, takich jak oznaczenia we krwi stężeń: hormonów nadnerczowych, prolaktyny, estradiolu, FSH, LH, SHBG (globuliny wiążącej hormony płciowe), hormonów tarczycy. Diagnostyka nadmiaru androgenów u kobiety może więc zająć trochę czasu, jest ona jednak bardzo ważna. Znalezienie przyczyny hiperandrogenizacji jest kluczowe ze względu na to, że to właśnie ku niej kierowane są oddziaływania terapeutyczne. Czy wiesz wszystko o zaburzeniach miesiączkowania? Wideo Leczenie hiperandrogenizmu u kobiet Leczenie nadmiaru androgenów u kobiet jest ściśle uzależnione od przyczyny, która doprowadziła do tego stanu. W przypadku PCOS wykorzystuje się dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne, a u pacjentek z tym schorzeniem, które nie planują starań o dziecko, leczenie może polegać na stosowaniu leków antyandrogennych. W przypadku guzów hormonalnie czynnych – czy to jajnika, nadnerczy czy przysadki – podstawę leczenia stanowi zaś operacyjne usunięcie takiej zmiany. U części jednak pacjentek – pomimo przeprowadzenia wyjątkowo dokładnej diagnostyki – nie udaje się odnaleźć przyczyny hirsutyzmu czy powiązanej z nim hiperandrogenizacji. W takim wypadku jedyną opcją pozostaje usuwanie zbędnego owłosienia, co większość pacjentek, ze względu na odczuwany dyskomfort, po prostu czyni. Część z nich w takim wypadku korzysta z golenia włosów, po pewnym jednak czasie niechciane włosy odrastają. Z tego właśnie powodu część pacjentek, które cierpią na hirsutyzm, decyduje się na skorzystanie z trwałych metod depilacji, takich jak np. laserowe usuwanie owłosienia. Nadmiar testosteronu u kobiet prowadzić może do występowania różnych somatycznych przejawów tego stanu (np. pojawiania się owłosienia w nietypowych dla kobiet miejscach), jak i może być przyczyną trudności z zajściem w ciążę. Dlaczego nadmiar androgenów utrudnia poczęcie dziecka, jak nadmiar testosteronu może wpływać na rozwijające się w macicy dziecko i co zrobić, kiedy pacjentka ma zbyt dużo testosteronu? Testosteron krąży nie tylko w męskich, ale i w żeńskich organizmach. Owszem, jego ilości u kobiet są zdecydowanie mniejsze niż u mężczyzn, aczkolwiek powstające w nadnerczach i jajnikach androgeny pełnią u pacjentek kilka różnych funkcji. Testosteron jest kobietom potrzebny, ale tylko w niewielkich ilościach. Kiedy pacjentka ma go w swoim organizmie zbyt dużo, związane z tym mogą być różnorakie problemy. Nadmiar testosteronu może być widoczny gołym okiem – kobieta może bowiem zauważać wtedy u siebie przejawy hirsutyzmu, polegające na tym, że włosy zaczną się u niej pojawiać w obrębie jej twarzy czy klatki piersiowej. Zbyt duża ilość tego androgenu prowadzić może jednak i do innych problemów, związanych z ciążą. Spis treści: Nadmiar testosteronu przed zajściem w ciążę Nadmiar testosteronu a owulacja Nadmiar testosteronu w trakcie ciąży Nadmiar testosteronu a ryzyko powikłań w trakcie ciąży Wyrównanie poziomu testosteronu Nadmiar testosteronu przed zajściem w ciążę Na samym wstępie warto zaznaczyć jedno: pacjentka z nadmiarem testosteronu jak najbardziej może zajść w ciążę, aczkolwiek w jej przypadku może to być zdecydowanie trudniejsze niż u kobiet, które nie doświadczają zaburzeń hormonalnych. Powodem trudności z poczęciem dziecka przy nadmiarze androgenów są przede wszystkim występujące wtedy zaburzenia miesiączkowania. Czytaj: Zaburzenia hormonalne mogą utrudniać zajście w ciążę Nadmiar testosteronu a owulacja Aby pacjentka mogła zajść w ciążę, musi u niej dojść do uwolnienia gotowej do zapłodnienia komórki jajowej, czyli musi wystąpić owulacja. Nadmierna ilość krążącego w organizmie testosteronu może natomiast prowadzić do zaburzeń owulacji. Polegać one mogą zarówno na tym, że owulacje, a więc i dni płodne będą występowały u pacjentki bardzo nieregularnie, jak i może dochodzić do tego, że w cyklu miesiączkowym w ogóle owulacja nie będzie miała miejsca. Jeżeli komórka jajowa nie zostanie uwolniona, to wtedy po prostu zajście w ciążę nie będzie możliwe – jest to podstawowy mechanizm, w którym nadmiar testosteronu może utrudniać zajście w ciążę. Na tym jednak niestety nie koniec – testosteron w zbyt dużych ilościach może utrudniać poczęcie dziecka, ale i może on mieć negatywny wpływ na przebieg samej ciąży. Czytaj: Androgeny - co oznacza nadmiar męskich hormonów u kobiet Jakie są przyczyny spóźniania się okresu? Nadmiar testosteronu w trakcie ciąży Zbyt duże ilości testosteronu u kobiety mogą być przyczyną wielu ciążowych problemów. Jednym z nich jest ryzyko poronienia. W kilku już różnych badaniach naukowych zauważano związek pomiędzy nadmiarem testosteronu a poronieniami. W trakcie jednej z takich analiz zaobserwowano, że prawie 15 proc. pacjentek, u których występowały poronienia nawykowe, miało podwyższony poziom testosteronu. Nie do końca wiadomo, w jakim mechanizmie nadmiar testosteronu miałby wywoływać taki efekt – podejrzewa się, że może to być skutkiem tego, że jeżeli dochodzi do owulacji przy nadmiarze testosteronu, to uwolniona komórka jajowa może nie być w pełni dojrzała. Inną hipotezą, która może tłumaczyć związek pomiędzy nadmiarem testosteronu a poronieniami nawykowymi, jest ta, według której u pacjentek może wtedy występować niedobór estrogenów, przez co mogłoby dochodzić do zaburzeń implantacji zapłodnionej komórki jajowej w obrębie błony śluzowej macicy. Nadmiar testosteronu a ciąża Nie tylko jednak poronienia mogą być problemem związanym z nadmiarem testosteronu. U pacjentek z zespołem policystycznych jajników – który jest jedną z podstawowych przyczyn nadmiaru testosteronu u kobiet – zwiększone jest ryzyko wystąpienia takich problemów, jak cukrzyca ciążowa czy nadciśnienie tętnicze indukowane ciążą. Poza nimi, innym groźnym problemem, którego ryzyko może być nasilone przez zbyt wysoki poziom testosteronu, jest stan przedrzucawkowy, który może skutkować porodem przedwczesnym. Czytaj: Objawy przed okresem - po czym poznać, że zbliża się miesiączka? Czy możliwe jest zajście w ciążę podczas okresu? Nadmiar testosteronu a ryzyko powikłań w trakcie ciąży Androgeny – wtedy, kiedy są dostarczane do organizmu pacjentki, np. w związku z zażywaniem przez nią leków o działaniu androgennym czy stosowaniem przez nią sterydów anabolicznych – mogą wywierać bardzo niekorzystne działanie na płód. W takich sytuacjach istnieje bowiem ryzyko, że dojdzie do maskulinizacji płodu żeńskiego, czyli do wykształcenia się u dziewczynki odpowiedników męskich narządów rozrodczych. Jeden aspekt wymaga tutaj zdecydowanie wyraźnego podkreślenia. Otóż ze względu na to, jak różne i jak poważne mogą być konsekwencje nadmiaru testosteronu u kobiet, w sytuacji, gdy pacjentka z tym problemem zajdzie w ciążę, bezapelacyjnie jej przebieg musi być znacznie czujniej monitorowany niż w przypadku ciąż kobiet bez zaburzeń hormonalnych. Czytaj: Plamienie zamiast okresu - kiedy kalendarz miesiączkowy płata figle Psychoza menstruacyjna - czy w ogóle istnieje? Wyrównanie poziomu testosteronu Zbyt wysoki testosteron, jak doskonale widać, może być przyczyną różnorodnych trudności. Szczęśliwie problem ten można leczyć, najpierw jednak konieczne jest znalezienie jego przyczyny. Jeżeli okaże się, że nadmiar testosteronu wynika z chorowania przez pacjentkę na zespół policystycznych jajników, w leczeniu wykorzystane mogą być dwuskładnikowe hormonalne tabletki antykoncepcyjne. W sytuacji, gdy za problem odpowiadają zaburzenia czynności tarczycy (zwłaszcza jej nadczynność) czy hiperprolaktynemia, unormowanie takich zaburzeń hormonalnych może ostatecznie doprowadzić do oczekiwanego spadku poziomu testosteronu. Poziom testosteronu, a wiek – tabele dostępne między innymi w Internecie jasno wskazuje na pewne zależności. Hormon ten u mężczyzn odpowiada za rozwój narządów płciowych, ton głosu oraz przyrost mięśni. Ponadto ma wpływ na owłosienie u panów, to wszystko jasno wskazuje, że testosteron jest najważniejszym męskim hormonem płciowym, podnosi jakość życia. Warto rozważyć poziom testosteronu, a wiek – tabela zakłada przedział wiekowy, całkowite stężenie testosteronu, wolne oraz SHBG. Najwięcej całkowitego testosteronu mają panowie w wieku od 25 do 43 lat, natomiast całkowitego mężczyźni od 35 do 44 testosteronu a wiek – tabela z danymiNajwyższy poziom testosteronu przypada na godziny od 6 do 13, jednak nie oznacza to, iż jest to najlepsza pora na trening. Dla wielu panów to nienajlepsza wiadomość, ponieważ to właśnie poranne ćwiczenia wykonuje się najchętniej. Okazuje się, że to wieczorne ćwiczenia są najprostszą drogą do zbudowania suchej masy mięśniowej. Głównym założeniem jest to, że po skończeniu 25 lat poziom testosteronu ulega obniżeniu. Wśród objawów znajduje się na przykład rosnący brzuszek, zaokrąglenie bioder, zmniejszenie ochoty na seks oraz częste poczucie zmęczenia i ogólne testosteronu w zależności od wiekuJeśli chodzi o normy testosteronu w zależności od wieku, to są one zdecydowanie mniejsze po ukończeniu 25 lat. Jednak nie spadają do zera, obniżenie stężenie hormonu jest całkowicie normalne, dlatego nie trzeba się tym martwić. Normy testosteronu w zależności od wieku obejmują zakres od 174 do 792 pmol/l, jeśli chodzi o wolny. Natomiast całkowity kształtuje się trochę inaczej, ponieważ zakłada przedział od 9,0 do 34,7 nmol/l. Poziom testosteronu jest badany najczęściej podczas starań o ciążę, gdy pojawiają się trudności z poczęciem dziecka, partnerzy powinni się poziom testosteronu u 30-latkaDość często niski poziom testosteronu u 30-latka jest związany z prowadzeniem niezdrowego stylu życia. Wywołuje to wiele skutków ubocznych, również tych w sferze seksualnej, maleje ochota na zbliżenia intymne, zmniejsza się objętość mięśni. Przejściowo niski poziom testosteronu u 30-latka może być spowodowany infekcjami o podłożu neurologicznym, endokrynologicznym, układu pokarmowego. Ponadto wpływ na obniżenie stężenia tego hormonu ma przebieg leczenia nowotworów, czyli chemioterapia oraz radioterapia. Wpływ na niski poziom testosteronu ma ponadto otyłość, urazy jąder i zażywanie zbyt dużych dawek testosteronu u 60-latkaPrzyjmuje się, że wiek 60 lat u mężczyzn rozpoczyna okres starzenia się, oczywiście jest to umowna granica. Poziom testosteronu u 60-latka nie jest wysoki, ale zaczyna spadać już dużo wcześniej, zatem już wiek 45 lat jest okresem, kiedy występują niedobory w hormonach. Wraz z niższym poziomem testosteronu u 60-latka zmniejsza się tkanka mięśniowa, miejsce której zajmuje tkanka tłuszczowa. Postępująca degeneracja niektórych naczyń krwionośnych prowadzi do diagnozowania takich chorób jak miażdżyca, osteoporoza, czy nadciśnienie tętnicze. To z kolei podwyższa ryzyko zawału serca, zatoru, kobiecy – normaPoza męskim istnieje także testosteron kobiecy, norma tego hormonu wynosi powyżej 29,5 pmol/l i jego stężenie jest na zbliżonym poziomie przez cały cykl miesięczny. Nieco wyższe wartości może osiągać w okolicy owulacji. Dość niekorzystny jest wysoki poziom testosteronu kobiecego – norma przekroczona prowadzi do rozwoju typowo męskich cech. Może pojawiać się nadmierne owłosienie, zmiana tonu głosu na bardziej męski i ogólne zmiany w wyglądzie zewnętrznym. Ponadto nadwyżka objawia się trądzikiem, problemami skórnymi, nadwaga oraz nadpobudliwość. Kobiety cierpiące na zespół policystycznych jajników często mają wyższy poziom testosteronu u kobietOczywistym jest, że normy testosteronu u kobiet powinny i są zdecydowanie niższe. Czasami jednak konieczne jest zwiększenie jego stężenia dla celów zdrowotnych. Wskazaniami mogą być nadmierne krwawienia miesiączkowe, obrzęki piersi przed spodziewaną miesiączką, które utrudniają normalne funkcjonowanie. Normy testosteronu u kobiet są również zwiększane w przebiegu nowotworów, wówczas znacznie zmniejsza się ryzyko przerzutów do innych organów. Ponadto w ten sam sposób hamowana jest laktacja – uzupełnienie hormonów następuje poprzez podanie poziom testosteronu u 40-latkaPrawidłowy poziom testosteronu u 40-latka zapewnia dobre funkcjonowanie wszystkich organów płciowych. Dlatego właśnie koniecznie trzeba sprawdzać poziom tego hormonu w organizmie, zwłaszcza przy występowaniu niepokojących objawów. Czasami niezbędne jest zapewnienie prawidłowego poziomu testosteronu u 40-latka przez zażywanie specjalnych tabletek. W ten sposób zabezpiecza się między innymi cały układ BurnejnikowaZ medycyną związana od ponad 15 lat. Przez ten okres odbyłam wiele staży w instytutach medycznych, gdzie mogłam pogłębić moją wiedzę oraz zdobyć praktykę. Testosteron to steroidowy hormon płciowy zaliczany do grupy androgenów, który odgrywa główną rolę w regulacji dojrzewania i kształtowania cech płciowych u mężczyzn. Nie oznacza to jednak, że nie występuje w organizmie kobiety. Testosteron produkowany jest głównie w korze nadnerczy oraz jajnikach, a w czasie ciąży również przez łożysko. Razem z innymi androgenami odpowiada za rozwój tkanki mięśniowej u kobiet oraz wykształcenie się w okresie dojrzewania owłosienia łonowego. Testosteron służy również jako substrat, czyli składnik, z którego w organizmie kobiety wytwarzane są estrogeny, żeńskie hormony płciowe. To one odpowiadają za wykształcenie się cech płciowych u kobiet, wpływają na popęd seksualny, a także odpowiadają za regulację cyklu menstruacyjnego. Na co wpływa podwyższony poziom testosteronu? Podwyższony poziom testosteronu u kobiet może doprowadzić do szeregu zmian, które nie tylko wpływają bezpośrednio na funkcjonowanie organizmu, ale także mogą mieć negatywny wpływ na sferę psychiczną kobiety. Z tego też powodu nadmiaru testosteronu nigdy nie należy lekceważyć, a leczenie przeprowadzić przez wykwalifikowanych lekarzy. Hirsutyzm Jednym z objawów świadczących o podwyższonym poziomie testosteronu jest hirsutyzm. Jest to sytuacja, w której na ciele kobiety pojawia się owłosienie typu męskiego. Jest ono zlokalizowane w tzw. obszarach androgenowrażliwych, czyli takich, w których obecność owłosienia regulowana jest przez testosteron. Do miejsc takich zaliczamy górną wargę, plecy, brzuch, klatkę piersiową czy też wewnętrzną powierzchnię ud. Warto podkreślić, że nadmierne owłosienie na przedramieniu nie jest objawem nadmiaru testosteronu u kobiety. Maskulinizacja Maskulinizacja jest objawem charakterystycznym dla podwyższonego poziomu testosteronu, polegającym na rozwoju u kobiet cech fizycznych typowo męskich. Może objawiać się przerostem łechtaczki, obniżeniem głosu, nadmiernym rozwojem masy mięśniowej i „atletyczną” budową ciała, a także zanikiem gruczołów piersiowych. Trądzik hormonalny Zmiany trądzikowe bardzo często pojawiają się w przebiegu podwyższonego stężenia testosteronu we krwi. Jest to spowodowane przede wszystkim zwiększonym wydzielaniem łoju, który zatyka aparat włosowo-łojowy, co skutkuje zakażeniem przez bakterie. Trądzik hormonalny niełatwo poddaje się typowemu leczeniu dermatologicznemu. W takiej sytuacji należy przede wszystkim skupić się na unormowaniu zaburzeń hormonalnych. Nadmiar testosteronu a zajście w ciążę Nadmiar testosteronu u kobiet może być przyczyną niepłodności. Oznaczanie poziomu androgenów takich jak wolny testosteron, DHEA czy androstendion jest rutynową procedurą w trakcie diagnostyki przyczyn niepłodności. Ich nadmiar najczęściej związany jest z zespołem policystycznych jajników (PCOS), który opisywany jest jako zespół charakterystycznych objawów prowadzących do braku owulacji. Skuteczne leczenie oraz szybkie postawienie diagnozy pozwala jednak zminimalizować objawy związane z tą jednostką chorobową. Co więcej, kobiety chorujące na PCOS nie są niepłodne, jedynie trudniej w ich przypadku trafić na cykl, w którym uwolniona zostanie komórka jajowa. Podwyższony poziom androgenów i problemy z zajściem w ciążę mogą być również związane z niektórymi nowotworami czynnymi hormonalnie kory nadnerczy oraz jajnika. W odróżnieniu od PCOS w tym przypadku objawy związane z nadmiernym owłosieniem i maskulinizacją są z reguły bardziej wyraziste. Stwierdzenie nowotworów wydzielających hormony płciowe wymaga pilnej diagnostyki onkologicznej i wdrożenia specjalistycznego leczenia. Pamiętaj, że oznaczanie poziomu testosteronu i innych androgenów powinno być zlecone przez lekarza w związku z wystąpieniem konkretnych objawów. Nie powinnaś wykonywać tego badania na własną rękę, gdyż leczona powinna być choroba, nie zaś nieprawidłowy wynik badania. Nadmiar testosteronu u kobiet podczas ciąży Nadmiar testosteronu w ciąży może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem poronienia. Wieloośrodkowe badania wykazały, że niektóre kobiety cierpiące na nawykowe poronienia miały istotnie większe stężenie tego hormonu we krwi. Nie zostało jednak potwierdzone, w jaki sposób może on przyczyniać się do poronienia. Jedna z hipotez mówi, że nadmiar testosteronu podczas owulacji może niekorzystnie wpływać na dojrzałość komórki jajowej, co później skutkuje utratą ciąży. Inną przyczyną może być również niedobór hormonów żeńskich będący skutkiem zbyt dużej ilości testosteronu we krwi. Testosteron to podstawowy męski hormon płciowy. Mało który hormon budzi tyle emocji. I nie ma się czemu dziwić, bo przecież testosteron rządzi intymną sferą naszego życia. Głównie mężczyźni, ale i kobiety nie mogą się bez niego obejść. Po co nam ten hormon i co się dzieje, gdy w organizmie jest go za dużo lub za mało? Gdy ona ma go za dużo U kobiet testosteron wytwarzany jest w niewielkich ilościach przez jajniki i nadnercza. Hormon ten korzystnie wpływa na gospodarkę wapniową w organizmie oraz wspiera wytwarzanie czerwonych krwinek w szpiku kostnym. Testosteron daje nam też życiowy napęd, czyli więcej energii i siły mięśni. Średnie stężenie testosteronu we krwi kobiet wynosi 0,2-0,8 ng (nanograma)/ml. W wieku rozrodczym ilość testosteronu jest u kobiet 10-20-krotnie mniejsza niż u mężczyzn. Po menopauzie jego produkcja znacznie się zmniejsza (podobnie jak produkcja estrogenów oraz progesteronu), przy czym obniżanie się stężenia testosteronu (aż do około 50 procent) jest stopniowe, długotrwałe i nie tak dotkliwie odczuwane jak gwałtowny i duży spadek żeńskich hormonów płciowych. Gorzej jest natomiast, gdy stężenie testosteronu w organizmie kobiety jest zbyt duże. Wówczas zmienia się sylwetka - rozrastają się barki, potężnieją mięśnie (dochodzi do tzw. wirylizacji, czyli nabierania cech męskich), pojawia się nadmierne owłosienie (hirsutyzm), także na twarzy, obniża się barwa głosu, dokucza trądzik oraz łojotok. Czasami dochodzi do powiększenia, a nawet bolesności łechtaczki. Zbyt dużo testosteronu w organizmie kobiety może się pojawić chociażby wtedy, gdy zażywa ona anaboliczne środki dopingujące, by osiągać lepsze wyniki w sporcie. Stężenie hormonu może też wzrosnąć wskutek niektórych schorzeń (np. guzów nadnerczy czy jajników). Co trzeba robić Kobieta, która zauważy podejrzane objawy, powinna się zgłosić do ginekologa endokrynologa. Po badaniach ( stężenia testosteronu i hormonu LH we krwi, USG jajników i nadnerczy) lekarz wybierze terapię. Czasem są to leki obniżające poziom testosteronu w organizmie, a czasem operacja usunięcia guza jajnika czy nadnerczy. Kobiety stosujące doping muszą rozważyć, czy ważniejsze są dla nich wyniki sportowe, czy też zdrowie i wygląd. Gdy on ma go za mało Testosteron jest hormonem sterydowym wytwarzanym w jądrach. Mówi się o nim "męski hormon", bowiem to jego ilość w organizmie już w życiu płodowym przesądza o tym, czy rozwiną się męskie narządy płciowe i urodzi się chłopczyk. W okresie dojrzewania właśnie testosteron sprawia, że chłopiec zamienia się w mężczyznę: rośnie, kształtuje się jego sylwetka ( poszerzają się ramiona, potężnieje szyja i kark), pojawia się owłosienie łonowe i na klatce piersiowej oraz... pierwsze fascynacje seksualne. Dorosły mężczyzna dzięki temu hormonowi odczuwa popęd seksualny, ma wzwody, a jego plemniki żwawo i w dużych ilościach trafiają do ejakulatu. To oczywiście sprawia, że płodność mężczyzny utrzymuje się na wysokim poziomie. Ale to nie wszystko. W obecności testosteronu np. wapń jest lepiej przyswajany przez kości (co do pewnego stopnia chroni mężczyzn przed osteoporozą), a w szpiku powstaje więcej czerwonych krwinek (to przeciwdziała anemii). Testosteron czyni też z mężczyzny macho, popychając go do rywalizacji. Poziom testosteronu w organizmie określa się, badając próbkę krwi pobranej z żyły. Norma wynosi od 2,2 do 9,8 ng/ml krwi. Aż do 25. roku życia poziom testosteronu u mężczyzny jest wysoki. Później, niestety, stopniowo się obniża (średnio o jeden procent rocznie). To naturalny proces prowadzący do andropauzy (odpowiednik kobiecej menopauzy, z tym, że mężczyźni, nawet mimo znacznego obniżenia poziomu testosteronu w organizmie, zachowują płodność). Bywa jednak i tak, że stężenie testosteronu jest za niskie i wcale nie z powodu starzenia się organizmu i stopniowego pogarszania wydolności jąder. Zbyt mało testosteronu może być skutkiem niehigienicznego trybu życia (nadużywanie alkoholu, palenie papierosów), niektórych chorób przewlekłych (np. miażdżycy, cukrzycy) czy schorzeń jąder. Gdy testosteronu jest za mało, pogarsza się nie tylko płodność i słabnie popęd płciowy, ale też mężczyzna niewieścieje: jego sylwetka nabiera kobiecych kształtów (biodra się zaokrąglają, zarysowuje się brzuch oraz biust), rzednie owłosienie łonowe, na nogach i na klatce piersiowej, jądra zmniejszają swoją objętość, przychodzą zmęczenie i apatia. Co trzeba robić Mężczyzna, który zauważy u siebie opisane wyżej objawy, powinien zgłosić się do urologa lub androloga. Lekarz zleci badania (nie tylko poziomu testosteronu, ale i hormonu LH wydzielanego przez przysadkę mózgową). Jeśli okaże się to konieczne, zapisze odpowiednie dawki syntetycznego testosteronu w tabletkach lub zastrzykach domięśniowych albo leków pobudzających jądra do produkcji większej ilości testosteronu.

za dużo testosteronu u dziewczyny